دانلود,بررسی پاورپوینت شاتکریت تر و خشک,pptx
 
 
بخشی از مطلب
 
انواع شاتكريت به لحاظ روش اجراء : 
2-1-  شاتكريت خشك :
در اين روش سنگدانه ها  با سيمان تركيب شده (حداكثر مقدار آب در تركيب اوليه حدود 5 % ميباشد كه به منظور جلوگيري از ايجاد گرد و غبار با مصالح تركيب ميشود) و به وسيلة دستگاهي موسوم به پمپ شاتكريت توسط هواي فشرده به داخل  لوله هاي لاستيكي پمپ شده و از طريق افشانه به سطح مورد نظر پاشيده ميشود آب مورد نياز   مخلوط در افشانه ( نازل ) با فشار حدود 10 تا 15 بار  به مخلوط اضافه ميگردد.
امروزه روش خشك با استفاده از تجارب علمي و روش ها و ماشين آلات جديد به حد قابل قبولي از كيفيت و اقتصاد رسيده است اين روش كه از ابتداي ابداع شاتكريت مرسوم بوده است با توجه به دستگاههاي اجرايي  كوچك و عدم نياز به تراك ميكسر و ماشينهاي حمل بتن انتظار ميرود در آينده نيز نقش اساسي را در تحكيمات حفاريها به عهده داشته باشد در اين روش انتقال مصالح و نگهداري مصالح خشك به صورت طولاني مدت امكانپذير بوده و امكان پمپ كردن مصالح از محل دستگاه تا ارتفاع 100 متر و طول 300 متر وجود دارد اين فواصل تقريبا 10 برابر فواصل پمپ كردن در روش تر كه متعاقبا شرح داده خواهد شد ميباشد.
در فرآيند شاتكريت تركيبي خشك مواد تركيبي شامل (سيمان ـ مصالح دانه‌اي و سنگي و مواد افزودني) پمپاژ مي‌شوند و به داخل يك مجراي حامل در حالت خشك و اب نيز درست در قسمت دهانك نازل قبل از پرتاب شدن روي سطح مهيا شده مخلوط مي‌گردد و اضافه مي‌شود. 
2-1-1- اشكالات روش خشك:
يكي از مشكلات روش خشك فرسايش بوش ها ، واشرهاي لاستيكي و قطعات تحت اصطكاك ميباشد. مسئلة ديگر توليد گرد و غبار زياد است كه با توجه به فضاهاي بسته زيرزميني مشكلات زيادي را در بر دارد براي مقابله با گرد و غبار با افزايش فشار آب تا 80 بار به نتايج مناسبي دست يافته اند كه تامين اين فشار هزينة زيادي را در بر خواهد داشت يكي ديگر از مشكلات روش خشك پس ريز زياد مصالح در حدود 15 تا 35 درصد است .
2-2- شاتكريت تر: 
در اين روش ابتدا مصالح شاتكريت و آب به وسيلة بچينگ مخلوط شده و توسط تراك ميكسر به محل اجراء منتقل ميشود و توسط پمپهاي مخصوص روش تر روي سطح حفاري شده پاشيده ميشود.مخلوط بتن براي روش تر همانند بتن معمولي ميباشد بدين ترتيب كنترل كيفيت شاتكريت تر آسانتر ميباشد، مخلوط در پمپ پيستوني تخليه شده و با فشار وارد لوله هاي انتقال ميشود در افشانه هواي فشرده با نرخ 7 تا 15 متر مكعب در دقيقه و با فشار 7 بار اضافه ميشود هواي فشرده باعث افزايش سرعت بتن شده و بتن را خوب به سطح مي چسباند عدم استفاده از هواي فشرده مناسب باعث كاهش مقاومت شاتكريت و افزايش پس ريز ميگردد.
در فرآيند شاتكريت تركيبي مرطوب همه مواد تركيبي به همراه آب قبل از پرتاب شدن آميخته و مخلوط مي‌شود، شاتكريت مرطوب نسبت به شاتكريت خشك برتري دارد اما شاتكريت خشك نيز در هنوز براي مقياس‌هاي كوچك استفاده مي‌شود. در استخراج معدن براي مثال و تعدادي از تركيبات الياف تقويتي فولادي بيش تنيده گسترش يافته است. 
امروزه در بسياري ازكشورها و پروژه هاي بزرگ دنيا از شاتكريت به روش تر استفاده ميشوداين روش ابتدا توسط نروژي ها  به كار گرفته شده و از اواخر دهة 70  با استفاده ار افزودنيها در شاتكريت ،جهان شاهد رشد شديد استفاده از تكنولوژي شاتكريت تر بود.
نرم ميانگين اجراي شاتكريت به روش تر حدود 30 تا 40 متر مكعب در ساعت ميباشد كه در مقايسه با روش خشك اين ميزان حدود 4 تا 5 برابر ميباشد توليد گرد و غبار بسيار كم مزيت ديگر روش تر ميباشد با كنترل نسبت آب به سيمان و مواد افزودني ، مقاومت فشاري اندازه گيري شده شاتكريت تا 100 مگاپاسكال افزايش يافته است.
2-3- مقايسة  روش تر و روش خشك :
با دقت مناسب پس ريز روش تر در حدود 5 تا 10 درصد ميباشد كه در مقايسه با روش خشك ( 15 تا 35درصد) كاهش قابل ملاحظه اي دارد.
استفاده از شاتكريت اليافي در روش تر ميسر ميباشد.
ايجاد گرد و غبار بسيار كم در روش تر 
امكان اجراء شاتكريت تر در لايه هاي ضخيم وجود دارد.
مقدار آب مخلوط براحتي  قابل كنترل است.
دستيابي يه مقاوتهاي فشاري بالا امكان پذير ميباشد.
ظرفيت توليد و اجرا در روش تر بيشتر  و در نتيجه هزينة اجراء كمتر ميباشد.
فاصله حمل مصالح و زمان نگهداري مصالح در روش تر كوتاهتر ميباشد.
مصالح در روش تر ميبايست كيفيت بهتري نسبت به روش خشك داشته باشند.
تميز كردن لوله ها و دستگاه شاتكريت در روش تر سخت و پرهزينه است.
امكان تنظيم آب در مواجهه با شرايط طبيعي زمين حفاري شده در روش تر وجود ندارد.
دستگاهها و وسايل مورد نياز در روش خشك كوچكتر و ارزانتر از روش تر ميباشد .
 
 
 
 
 
 
روش اجراي صحيح شاتكريت:
استقرار شاتكريت 
چگونگي و كيفيت قرارگيري شاتكريت روي سطح كار، همانطور كه در بالا بحث شد، بستگي به مصالح استفاده شده در شاتكريت و به طرح اختلاط شاتريك دارد، البته اين امر بستگي شديد به روش پاشيدن نيز دارد. بويژه، مهارت مامور بتن پاشي در آماده‌سازي سطح كار، كنترل سرعت بتن پاشي و ضخامت آن، و در حالت اختلاط خشك، نسبت آب ب سيمان تأثير مهم و اساسي در كيفيت نهائي كار دارد. 
آماده سازي سطحي كه بايد شاتكريت شود از قسمت‌هاي اساسي كار است، ترازسازي موثر سطح كار به گونه‌اي كه قبلاً بحث شد، از نظر فراهم سازي ايمني مجريان شاتكريت و نيز كاهش احتمال طبله كردن بتن بعلت پاشيدن آن در قسمت‌هاي سست، از اهميت زيادي برخوردار است. روشن است كه اگر سنگ خيلي ضعيف باشد، ترازسازي ممكن است امكان‌پذير نباشد و بتن پاشي بايد پس از نمايان شدن جبهه و سطح كار هرچه سريعتر اجرا شود تا موجب حفاظت و تقويت سازه گردد. در اينگونه موارد، لايه ديگري از شاتكريت كه با توري جوش شده مسلح گردد ممكن است موردنياز باشد تا موجب تكميل بازسازي و تقويت سطح سنگ گردد. 
سطح كاري كه قرار است شاتكريت شود بايد عاري از هرگونه مواد خارجي يا مواد لق چسبنده به سطح باشد، تا يكپارچگي و چسبندگي كامل بدست آيد. گرد و غبار حاصل از آتشكاري و خاك و مواد نرم حاصل از درزها بايد بوسيله آب از سطح شسته شود و اين امر به راحتي با استفاده از سيلنگ آب تحت فشار عملي است. آب پاشي سطح را مي‌توان با دستگاه بتن پاشي كه با فشار معمول براي بتن پاشي (Mpa 4/0 ـ 3/0 يا lb/m2 60 ـ 45) تنظيم شده است، انجام داد، آب را بايد به اندازه كافي در دستگاه وارد نمود تا كليه مواد زائد و لق جدا شوند. دهانة لوله پخش (nozzlc) بايد حدوداً از فاصله يك تا دو متري از سينه كار قرار گيرد. 
آماده‌سازي سطوح خيلي صاف و آيينه‌اي به آساني از طريق جت آب عملي نيست و گاهي استفاده از ماسه‌پاشي (Sandblasting) براي زبر كردن و بهبود سطح كار لازم خواهد بود. براي ماسه‌پاشي از دستگاه معمول بتن‌پاش براي شاتكريت با اختلاط خشك استفاده مي‌شود، با اين تفاوت كه نازل بتن‌پاشي با نازل مناسب ماسه‌پاشي تعويض مي‌گردد. از آنجاييكه اين عمليات از لحاظ صرف وقت و تأمين مصالح گران تمام مي‌شود، صرفاً بايد در شرايط خاص و بحراني و پس از اينكه جت آب موثر واقع نشد، مورد استفاده قرار گيرد. 
همينكه سطحي كه قرار است شاتكريت شود كاملاً تميز شد، عمليات بتن‌پاشي را مي‌توان شروع كرد. مأمور بتن‌پاشي فشار مناسب براي دستگاه انتخاب مي‌كند و مأمور مصالح، سرعت تغذيه مصالح را به دستگاه به نحوي كه با فشار دستگاه هماهنگ باشد تنظيم مي‌نمايد. چنانچه سرعت تغذيه مصالح كم باشد جريان بتن پاشي يكنواخت و پيوسته نبوده و بصورت منقطع انجام خواهد شد. همچنين اگر سرعت تغذيه زياد باشد موجب گير كردن دستگاه و قطع بتن‌پاشي خواهد شد. روشن است كه وضع ضابطه‌اي عمومي براي اين مرحله از عمل بتن‌پاشي خيلي مشكل است. زيرا، اين قسمت از كار به مشخصات دستگاه بتن‌پاشي و ميزان مهارت و درجه هماهنگي بين مسئولين بتن‌پاشي و تغذيه مصالح دارد. 
فاصله بهينه و مناسب بيتن لوله بتن‌پاش (نازل nozzle) و سطح كار حدوداً يك متر است. مقدار ريخت و پاش ، شديداً تحت تأثير اين فاصله است. 
مقدار ريخت و پاش به زاويه لوله پخش نسبت به افق نيز بستگي دارد. 
هنگام بتن‌پاشي، چه از طريق دستي و چه از طريق ربات و دستگاه خودكار، بايد لوله بتن‌پاش در مسير مشخص بحركت درآيد. اگر اين عمل درست انجام نشود، بتن‌پاشي بصورت يكنواخت و با ضخامت يكسان انجام نخواهد شد. وقتي كه از نازل دستي استفاده مي‌كنيد، توصيه مي‌شود كه بتن‌پاشي در امتداد حلقه‌هاي دايره‌اي يا بيضي شكلي كه رويهم را مي‌پوشانند انجام پذيرد.